دانلود رمان مثل پیچک از مرضیه یگانه

دستش روی شانه ام نشست. _مستانه خانم… باز قهر؟… نگفتم قهر مـیکنی نبایـد نگـاهت،صدات، صورت ماهتـو ازم دریغ کنی؟ جوابش را که ندادم فشاری به شانه ام آورد. _خـوبه یادآوری کنم شما التماسم رو کردی که بیام خـواستگـاریت ها. فوری سرم با اخم سمتش چرخیـد :کی گفتـه؟…اصلا این حرفا هم نبود… شما بودی واسم نامه نوشتی… شعر نوشتی… یادت رفتـه؟سرش را کمـی جلو کشیـد و آهستـه گفت: _کی بود که خدا خدا مـی‌کرد من برم خـواستگـاریش؟_من بودم؟!!…حامد!!نفهمـیـدم کی آنقدر به من نزدیک شـد که مـیان شکـایت هایم، لبانم را بوسیـد و گفت: من بودم…من بودم عاشق شـدم… رامت شـدم… من بودم عزیزم…به خدا من بودم…فقط قهر نکن دیگـه. چقدر خـوب بلد بود دلبری کند! این دکتر قصه ی ما از اون عاشق ترین هاست! نمـیـدونی واسه همسرش چه دلبری هایی که نداشتـه! قهراشون هم خیلی هیجانیه! نمـیگم چقدر قشنگـه چون تا نخـونی نمـیفهمـی چی مـیگم.